คนฉลาดมักพลาด ด้วยการควบคุมการแสดงออกว่าตนเองฉลาดไม่ได้
ลงท้ายก็ฉลาดไม่สุดๆ
ผู้ฉลาดจริงและไม่อยากเสียเปรียบมักจะให้ข้อเตือนใจเสมอว่า
?คนเราต้องแสร้งโง่ไว้ก็จะได้เปรียบกว่า?
อยากได้เปรียบจริงๆ การแสร้งโง่อย่างเดียวอาจไม่พอ
จะให้ดีต้องยอมรับไว้ก่อนว่าตนเองนั้นโง่
เมื่อยอมรับเช่นนั้นตนจะมีความกระตือรือร้นที่จะพัฒนาตนเองตลอดเวลา
จะให้ดีที่สุด ถ้าอยากฉลาดจริงไม่เพียงแต่แสร้งโง่แต่ต้องยอมโง่